Yalanlar Güzeldir

Yüzlerce birikmiş hikaye var etrafımda. Hangisine inancağımı şaşırdığım. Yüzlerce beden, yüzlerce insan. Bide kaldıramadığım yalanlar var.Her defasında inandığım. Kimim ben, nerdeyim? Bir türlü bastıramadğım hayallerim var. ve o bir türlü yüzünü göremediğim adam. Ben onu uzun uzun izler hep vazgeçerdim. Çünkü ben dünyanın en güzel kızı değildim. Sözcüklerde tükenmişti..Aşkta.. Korkularım vardı, hayalkırıklıklarım. Atlayıp geçemedim hepsinin üstesinden. Meşkullerdi..evet..İşleri başından aşkındı hepsinin. O adamda daha az uğrayama başladı hayallerime. Böylece "aldışırış edilmeyen kız" diye adlandırdım kendimi. İçten içe sevmiştim belki. Kim olduğunu bilmeden, onu bekmemiştim. Bilmezsin sen tabi. Demiştim ya kimse aldırış etmezdi. Oadam gibi. Uzun süre tanıyamadım ben onu. Kimdi, neydi, neyin nesiydi? Ben örtmeye çalıştıkça her kapattığımı sandığım parçam bir diğerini açıkta bıraktı. işte bu çok kötüydü. Herhangi biriniz sevebilirdiniz beni. Yüzlerce beden, yüzlerce insan; hepiniz bir hiçtiniz! Sadece o yüzünü göremediğim adam benimleydi hayallerimde. Yabancı bir ışık gbiydi ama düşten daha gerçekti. Yağmurlu bir gündü. ogün her yağmur damlasına adımı verdim ben. Akıp gidiyordu hepsi hüznün sesizliğine. Bir ara daldım. Düşüme yansıdı gene o.Ben düşündükçe daha hızlı iniyordu damlalar gökyüzünden. Biri dokundu yanağıma. Sürekli konuşuyordu durmadan. Yoksa bu çocuk o adammı dedim içimden. Yağmur damlalrı söylemişti bunu bana. Sildim gözyaşlarımı. Artık o yanımda. Hayalimden çıkıp karıştı bana. Yüzüme düşen her damlada; kanayan yaralarımıda boşwerdim, ruhsuz karartılarımıda. Biz ayakta sarılı duruken. Mırıldandı kulağıma "artık burdayım."