sâde renkler

çocukça, saçma şeyler yapmayı bulmaktır özünde aşk. saçma sorular sormaktır, saçma sözler beklemektir, saçma cevaplar, saçma sözler verdirtmektir. "beni bırakmayacaksın di mi? beni unutmadın di mi? beni düşünüyorsun di mi?" lerdir... "benden çok kimseyi sevmeyeceksin di mi?" dir hatta. "benden çok kimseyi sevmedin di mi?"dir. özlemekle yaşandığında tişörtünü giyip uyumaktır. yastığının üstüne koymaktır giysisini. beklemektir. ufacık şeylere surat asmaktır, kırılmaktır: çocukça şeylerdir aşk. saçma şeylerdir. saçma ve güzel olduklarında asıl anlamını bulur, saçma oldukları, çocukça oldukları yüzünüze vurulmadığında aşktır belki de. bir zaman demiştim ki, çocuk olmaya izin verendir aşk, misafirlikte "bir çikolata daha alır mısın"'a kibarlıktan "teşekkür ederim" değil, sevinçle "evet" diyecek denli çocuk kalabilmektir. kalabilmenize izin veren kişidedir aşk. günlük hayatta yerini buldurabildiğinizde ise huzurdur.